Arazi tesviye makinesi nasıl seçilir ve kullanılır？

Arazi tesviye makinesinin çalışma prensibi

Bu arazi tesviye sistemi aşağıdakilerden oluşur: lazer yayıcı, lazer alıcısı, elektrikli teleskopik direk (veya manuel direk), kontrolör ve elektrikli hidrolik bileşenler ve tesviye küreği.

Lazer yayıcı, 360° dönebilen son derece ince bir lazer ışını yayarak inşaat sahasının üzerinde bir referans düzlemi oluşturur. Düz kepçe üzerine monte edilen lazer alıcısı, lazer sinyalini aldıktan sonra sürekli olarak kontrol cihazına yükselme sinyali gönderir. Kontrolör tarafından işlendikten sonra düzeltme sinyali hidrolik kontrol valfine iletilir. Hidrolik sistem düz kepçe üzerindeki yağ silindirini kontrol eder, böylece araziyi düzleştirme amacına ulaşmak için düz kepçe bıçağını kontrol eder.

Arazi tesviye sistemi için uygun çalışma ortamı:

Boş arazilerin ıslahı, eski tarlaların yenilenmesi, yeni tarlaların tesviyesi, eğimli tarlaların teraslı tarlalara dönüştürülmesi, çeltik tarlalarının tesviyesi, kuru tarlaların tesviyesi.

Tarım arazilerinin arazi tesviyesinin faydaları ve faydaları:

Su tasarrufu - Arazi tesviye teknolojisi, zeminin düzlüğünde 2 cm'lik pozitif ve negatif hata elde edebilir ve genellikle %30'dan fazla su tasarrufu sağlar. Her dönümde 100 metreküp su tasarrufu sağlanarak su tasarrufu hedefine ulaşılabilmektedir.

Arazi tasarrufu - Araziyi tesviye etmek için lazer teknolojisinin kullanılması, ilgili önlemlerle birlikte, tarla sırtlarının kapladığı alanı %3 - %5 oranında azaltabilir ve arazinin tamamen kullanılmasına olanak tanır.

Gübre tasarrufu - Arazi düzgünlüğünün iyileştirilmesi ve gübrelerin eşit dağılımı nedeniyle gübre kaybı ve uzaklaştırılması azaltılır ve gübre kullanım oranı %20 artırılarak mahsullerin ortaya çıkma oranı sağlanır.

Verim artışı - her dönüm, verimi %20-30 oranında artırabilir; bu yalnızca verimi artırmakla kalmaz, aynı zamanda mahsulün kalitesini de artırır.

Maliyet azaltma - Bu teknolojinin uygulanması verimi ve faydaları artırırken mahsullerin (pirinç, buğday, soya fasulyesi, pamuk ve mısır) üretim maliyetlerini %6,3 - %15,4 oranında azaltabilir.